بازگشت
یار دل جو
اناهیتا محبوب اناهیتا محبوب

چو تو من هم "فروغ"‌ بویی ندارم 
رفیق یار دل جویی ندارم           

 

بسوزم  هرنفس  فریاد  بردل  

به خود یار چو خود خویی ندارم

 

دِلم  فَریاد  ها  دارد به  هردم

من ام تنها  کسُ کوی ء‌ ندارم

 

ندیدم  تحفه ء‌  از  زندگی  را

چوخاربرگی به هیچ کوه ء‌ ندار م

 

من ام "محبوب" لیک "محبوب" من نیست

چو لاله غرق  خون  بوی   ندار م  

 

 دوست عزیز "فروغ"‌ صاحب این شعر ام را به جواب شعر شما تازه سرودم تا باهم زبان مشترک شعری را در مکالمه از درد های زندگی به حرکت بیاورم شعر شما برایم خیلی ها خوش آیند شد هنگامی که  خواندم درد های خودم را به یادم آورد.

با احترام 

اناهیتا محبوب از افغانستان 

 

امشب چه آه ناله زَدِلدار میکَشم

زِلت زِعمق این دل بیمار میکَشم

قارون نیامد اِینکه بپرسد زشهرما

من بار درد به خرمنٌ خروارمیکَشم

درهرنفس به شِکوه سرایم به  زندگی

"محبوب! کَز تو نقشه به دیوار میکَشم

 

 

28 اپریل 2013-مطابق 8 ثور 1392

ساعت  11  شب 

افشار سیلو کابل افغانستان 


May 8th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان